ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ !
Πόσο πλάνη είναι ο δήθεν βραχνάς του Εθνικού Χρέους! Πώς γλιτώνεις ήσυχα και ωραία!
28/11/2010, http://tinyurl.com/3uqaewx
Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ευρωζώνη πιστοποιούν ότι το χρέος των ανεπτυγμένων κρατών έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και εξελίσσεται σε θανάσιμο βρόγχο κάθε αναπτυξιακής προσπάθειας. Το παράδειγμα της Ελλάδας είναι χαρακτηριστικό χωρίς να είναι μοναδικό: για τόκους και χρεολύσια το ελληνικό Δημόσιο θα πληρώσει τον επόμενο χρόνο 65 δισ. ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι πάνω από το μισό (54,4%) του τακτικού προϋπολογισμού θα πάει στους πιστωτές μας, κυρίως στις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες. Συγκριτικά, το σύνολο των δαπανών για μισθούς, συντάξεις, παιδεία, υγεία και κοινωνική ασφάλιση θα είναι μόλις το 32% του τακτικού προϋπολογισμού!
Το χειρότερο είναι ότι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές δεν διαγράφουν καμία προοπτική βελτίωσης, το αντίθετο. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, στο σύνολο των βιομηχανικών κρατών το χρέος θα ξεπεράσει το 100% του ΑΕΠ εντός του 2010. Οι προβλέψεις της Τράπεζας Διεθνών Διευθετήσεων (BIS) -κάτι σαν υπερτράπεζα των κεντρικών τραπεζών- για το 2010 είναι οι εξής: Ιαπωνία 204% του ΑΕΠ, Ιταλία 130%, ΗΠΑ και Γαλλία 100%. Οσο για το 2020, η κατάσταση προβλέπεται εφιαλτική, σε πείσμα των οδυνηρών μέτρων λιτότητας: Ιαπωνία 300%, Βρετανία 200%, Βέλγιο, Γαλλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ιταλία και ΗΠΑ 150%.
Σύγχρονη «Σεισάχθεια»
Υπό το βάρος αυτών των δεδομένων κερδίζει έδαφος η ιδέα για μια σύγχρονη «Σεισάχθεια», με διαγραφή μεγάλου μέρους των συσσωρευμένων χρεών – κάτι που ήδη έγινε με επιτυχία τα τελευταία χρόνια στις περιπτώσεις της Αργεντινής και του Ισημερινού. Για τον σκοπό αυτό εργάζονται διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις μεγάλου βεληνεκούς, όπως η CADTM, η οποία ξεκίνησε ως πρωτοβουλία για τη διαγραφή του χρέους του Τρίτου Κόσμου, στην πορεία όμως διεύρυνε το πεδίο δράσης της περιλαμβάνοντας και τις χρεωμένες χώρες του βιομηχανικού Βορρά.
Μια βασική ιδέα που προωθεί η CADTM -η οποία προσφέρει και την απαιτούμενη τεχνογνωσία για την υλοποίησή της- είναι ο δημόσιος λογιστικός έλεγχος (audit) του δημοσίου χρέους. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα-οφειλέτης ανοίγει τον φάκελο του δημοσίου χρέους, ώστε να μάθουν τόσο οι πολίτες της όσο και η διεθνής κοινή γνώμη ποιοι δάνεισαν τι και για ποιο σκοπό, πού πήγαν στην πραγματικότητα τα κονδύλια αυτά, τι συμβάσεις υπεγράφησαν, ποιοι ωφελήθηκαν από αυτές, αν υπήρξαν σκανδαλώδεις διαδικασίες κ.λπ. Στο έδαφος αυτής της έρευνας, θα γίνει δυνατό να τεκμηριωθεί ποιο τμήμα του χρέους πήγε όντως σε αναγκαίες αναπτυξιακές προσπάθειες και συνεπώς πρέπει να εξυπηρετηθεί, και ποιο ήταν, κατά τη διεθνή νομική ορολογία, «απεχθές χρέος» (odious debt), το οποίο έχει βάσιμους λόγους να μην αναγνωρίσει και να μην αποπληρώσει ο λαός της χώρας.
Μήπως θα έπρεπε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου -είτε μόνη της είτε σε συνεργασία με άλλες περιφερειακές χώρες όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία ή και η Ισπανία- να προχωρήσει και αυτή σε δημόσιο λογιστικό έλεγχο του ελληνικού χρέους από ανεξάρτητη επιτροπή διεθνούς κύρους, υπό συνθήκες πλήρους διαφάνειας; Δεν είναι καιρός να ανοίξουμε τους φακέλους των εξοπλιστικών δαπανών, των C4I και της Siemens, των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και του κεκλιμένου «Παπανικολή» ή ακόμη των δημοσίων έργων και των πολεμικών αποζημιώσεων; Δεν είναι καιρός να συγκροτήσουν και τα έθνη-οφειλέτες τη δική τους «τρόικα», που θα ελέγξει τους πιστωτές και τους ελεγκτές τους;"
Σχόλιο: Αφού γίνεται να απαλλαγούμε από το δικό μας απεχθές χρέος, όπως έχουν κάνει τόσοι άλλοι, γιατί δεν το κάνουμε και εμείς; Και αφηνόμαστε σαν χώρα να εξαθλιωνόμαστε για να πλουτίζουν τα διεθνή αρπακτικά του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού [οι τοκογλύφοι] στερεώματος;
Πολλοί που κραύγαζαν τόσον καιρό ότι η "κρίση" και οι "μονόδρομοι" των Μνημονίων είναι σατανικές μπλόφες για να μας υποδουλώσουν τελικά έχουν απόλυτο δίκιο![…]
