ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΕΝΟΣ ΝΑΖΙ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΤΡΙΤΗ 9 ΜΑΪΟΥ 1995
Β’ Παγκόσμιος, 50 χρόνια μετά 1995. Και εμείς ανατρέχουμε 50 χρόνια πριν (1945). Συγκεκριμένα σε ένα άρθρο της εποχής εκείνης που αναδημοσιευόταν στην εφημερίδα «Ελευθερία»
Μόλις είχε λήξει ο πόλεμος και ένας Ελβετός δημοσιογράφος παίρνει συνέντευξη από έναν ανώτατο αξιωματούχο της Καγκελαρίας, ρωτώντας τον χαρακτηριστικά : «Και τώρα τι σκοπεύετε να κάνετε; Νικηθήκατε. Ο κόσμος σας μισεί. Δεν πρόκειται να ξεχάσει αυτά που κάνατε. Πως θα ορθοποδήσετε ξανά ως έθνος;
Και ο Γερμανός του απαντά με ψύχραιμη ειρωνεία, με λόγια που όταν τα διαβάσαμε ξανακοιτάξαμε πολλές φορές την ημερομηνία του κιτρινισμένου τόμου που διαβάζαμε, μήπως λαθεύαμε, μήπως και το φύλλο ήταν σημερινό… Όμως η ημερομηνία δεν άφηνε περιθώρια. Ήταν όντως 50 χρόνια πριν!
« Οι λαοί – απάντησε ο Γερμανός ναζί, ξεχνούν γρήγορα. Αυτή είναι εξάλλου και η διαφορά τους από ένα έθνος που θυμάται, όπως η ανώτερη φυλή των Γερμανών (!). Τα χρήματα που θα δοθούν για την ανοικοδόμηση της Γερμανίας θα είναι πολλά, θα έρθουν να δουλέψουν για μας και αυτοί που μέχρι τώρα πολέμησαν εναντίον μας (!). Είμαστε μια φυλή εργατική, που θα ξαναδημιουργήσει την ισχυρή, ενωμένη Γερμανία (!). Θα δείτε ότι θα γίνουμε η ισχυρότερη οικονομικά χώρα (!). Και τότε ο Γκέμπελς θα μπορέσει να σηκωθεί από τον τάφο του και να αναφωνήσει: «Και όμως νικήσαμε»»!!
No comment…
ΜΑΡ.ΠΟΛ.
Σχόλιο: Ο Γιόζεφ Πάουλ Γκέμπελς, σίγουρα δεν θα σηκωθεί από τον τάφο, ούτε η οικογένειά του, που υποχρέωσε σε αυτοκτονία. Ένας λαός που ακολούθησε έναν «ηγέτη», που δεν είχε σχέση με το γερμανικό έθνος και με την έννοια του έθνους γενικότερα, πρέπει να καθίσει μπροστά στον καθρέφτη, όπως οι Έλληνες Στωικοί, και να κάνει τον απολογισμό του. Όσο πεισματικά αγκιστρώνεται στην ναρκισιστική «ανωτερότητά» του και προβάλλει ως μόνη ηθική, όπως το άλογο του Όργουελ, τη σκληρή εργασία, τόσο ετοιμάζει το Νταχάου που θα λιώνει και το δικό του «λίπος για σαπούνι». Ο Αριστοτέλης ήταν κατηγορηματικός ως προς την Εργασία ως διάλλειμα στον Ελεύθερο Χρόνο.
Η ένωση των δύο Γερμανιών ήταν αποτέλεσμα της επιείκειας της Ανθρωπότητας. Η Αγνωμοσύνη και η Υπεροψία αποτελούν ύβρεις στην την Αρχαία Ελληνική Τραγωδία και Αμάρτημα στο Χριστιανικό Κοσμοείδωλο – ακόμα και στην προτεσταντική του εκδοχή.
